Polowanie zbiorowe – czym się różni od indywidualnych?
Główną różnicą pomiędzy polowaniem indywidualnym a zbiorowym jest wielkość grupy, która bierze w nim udział. W polowaniu indywidualnym może być uczestnikiem jeden myśliwy, myśliwy z psem lub myśliwy z pomocnikiem.
W polowaniach zbiorowych liczba osób to minimum 2, albo 6 jeżeli uczestnicy chcą polować na zające.
Różnicą jest również sposób planowania polowań. Żeby podejść do polowania indywidualnego należy posiadać na nie pozwolenie od zarządcy lub dzierżawcy okręgu łowieckiego. O tego typu pozwolenie każdy myśliwy jest zobowiązany ubiegać sam. Polowania zbiorowe dla odmiany są planowane przez dzierżawcę albo zarządcę okręgu łowieckiego i prowadzone są przez wybraną do tego osobę, która dba o bezpieczeństwo i stosowanie się do prawa.
Polowanie zbiorowe – jak przebiega?
Polowanie zbiorowe za każdym razem musi zacząć się odprawą, a kończy się pokotem. Te reguły tyczą się jedynie polowań zbiorowych – nie zobaczymy tego podczas polowania indywidualnego. Odprawa jest od tego aby poznać reguły polowania. Poznawane są wtedy zwierzęta i ich gatunki, na które myśliwi będą polować. Prezentowane są ważne obwieszczenia, które zwiastują przejście do kolejnych etapów, a także wszelkie zasady bezpieczeństwa.
Pokot, który pojawia się na zakończenie polowania jest istotną tradycją łowiecką. Można zobaczyć tam tak zwane uczczenie zwierzyny oraz wybierany jest król polowania.Złożenie hołdu zwierzynie jest bardzo istotnym rytuałem i ważne jest aby stosować się do kilku reguł, jak na przykład ułożenie zwierzyny na prawym boku albo skierowanie głów zwierzyny w kierunku łowiska.
Wyróżniamy pare rodzajów polowań zbiorowych i przebieg każdego może być trochę inny. Do polowania na niewielką zwierzynę jak przykładowo króliki oraz lisy wykorzystuje się polowanie pędzeniami. W skrócie bazuje ono na płoszeniu zwierząt i od tego są naganiacze. Istotne jest żeby było ich chociaż 1,5-2 razy więcej niż myśliwych. Dla odmiany podczas polowania na dziki wykorzystuje się psy myśliwskie – za zadanie mają wywęszenie zwierzyny i wypędzenie dzików z ukrycia. Przy takich polowaniach polujących jest kilkunastu.
Można się też spotkać z tak zwanym polowaniem szwedzkim albo z ambon – ono odbywa się na dużych powierzchniach leśnych, które mają przynajmniej 600, nawet do 1000 ha. W takich polowaniach angażuje się kilkudziesięciu myśliwych.
Co o polowaniach zbiorowych mówi prawo?
Zacznijmy od najistotniejszej informacji: każdy myśliwy, który jest uczestnikiem w polowaniu koniecznie musi mieć legitymację Polskiego Związku Łowieckiego i zezwolenie na broń.
Polowania zbiorowe można organizować od świtu do zmierzchu i tylko w terminie od 1 października do 15 stycznia.
Polowania zbiorowe zostają uznane za zaczęte w momencie zebrania się myśliwych i rozpoczęcia odprawy, a ich koniec jest w chwili, w którym prowadzący polowanie oznajmia jego koniec. Kiedy polowanie zakończy się jego prowadzący ma za zadanie stworzyć protokół, który będzie posiadał wszystkie ważne informacje jak: data i godziny odbycia polowania, numer okręgu łowieckiego a także jakie gatunki zwierząt były postrzelone. Widnieje tam też lista uczestników oraz uwagi, jeśli prowadzący miał jakieś.
To właśnie prowadzący polowanie dba o stosowanie się do przepisów prawa i to jemu muszą być podlegli wszyscy inny myśliwi.
Źródło informacji: Biuro Ponowa – polowania zbiorowe
